Twee culturen, parallel aan elkaar: de sporen van de rendieren van de Evenghi's en onze jeeps.
Oud en nieuw naast elkaar, met als negatieve cross-over het toenemende alcohol gebruik van de Sakhalin aboriginals.

Toen Olga en ik na ons bezoek aan het Evenghi kamp terug liepen over het strand naar ons eigen kamp, doemden uit de mist voor ons een groepje rendieren met Evenghi's op. Heel mystiek en fascinerend. In het noorden van Sakhalin zijn nauwelijks wegen te bekennen. Veel verkeer gaat langs het strand, door riviertjes en beken. Vandaar ook de jeep-sporen die je op de foto ziet.

Vladimir (rechts) en zijn familie. Hij vertelde ons zijn Evenghi naam niet. De Evenghi zijn traditioneel nomaden en houden zo'n 100 tot 200 rendieren. Vladimir's familie bestaat uit 15

personen die op de toendra hun kostje bij elkaar scharrelen. Vissen, jagen (vogels) , eieren en bessen verzamelen en natuurlijk de rendieren de zomer op de toendra bij elkaar zien te houden.

Het was guur en koud die dag, en bij een kop hele zoete thee vertelden de Evenghi honderduit over hun ervaringen en belevenissen.

Een kilometer of wat zuidelijk van het ornithologenkamp hadden de Evenghi, een rendiervolk, hun zomerkamp opgeslagen. Olga, mijn colega en ik besloten het kamp te bezoeken en een praatje met de rendierherders te maken.

Het noorden van Sakhalin bestaat gedeeltelijk uit moerassige, toendra-achtige vlakten. Het is geen echte toendra, omdat de grond op Sakhalin elk jaar geheel ontdooit. De grond is veenachtig en begroeid met allerlei grassen, mossen en bessen. En het stikt er van de muggen.

Die week moest ik voor mijn werk naar het noorden van Sakhalin om twee veldampen te bezoeken. Russische ornithologen voeren een monitoring uit om te kijken wat de eventuele effecten zijn van de door Sakhalin Energy aangelegde olie en gaspijpleidingen op de vogelpopulaties. Al vijf jaar worden deze tellingen en inventarisaties uitgevoerd en het lijkt erop dat de natuur zich vooralsnog niet veel aantrekt van de constructiewerkzaamheden.

Op woensdag 30 juni om 22.00 's avonds werd Lala geboren. Glasha stond op stal omdat het bar en boos was buiten. Een koude wind en voortdurend regen, da's niks voor een geboorte. Sergei maakte zijn avondrondje even voor tienen en zag toen dat Glasha bezig was met de bevalling. Alla, Glasha's eigenaresse, Natalia en Yana kwamen meteen met de taxi vanuit Yuzhno en toen ze aankwamen stond het veulentje al bij moeders melk te drinken. Afeglopen zondag was het schitterend weer na een week herfsten en op de foto word en moeder en dochter na de grote manege gebracht, om even lekker te rollen en te rennen. Lala vind het allemaal geweldig en heeft echt dravers bloed, even liggen en dan weer een paar rondjes door de bak, ze krijgt er geen genoeg van.