Moederland

Voorlopig is het nog niet zo ver. Ik ga mijn spullen inpakken en me voorbereiden op de trip naar Sakhalin.

Tourskies of sneeuwschoenen, een rugzak met voldoende eten, een warme slaapzak en een tent, warme kleding en een gezonde dosis avonturisme brengt je naar de prachtigste plekken op Sakhalin.
Ik kijk al uit naar het ijskklimmen in februari: dan is het echt koud en zijn de kliffen van Tigaya bezaait met bevroren watervallen, een ijsklim paradijs!

Zo'n 150 kilometer noordelijk van Yuzhno-Sakhalinsk ligt de Baai van Tigaya. De baai vriest 's winters dicht zodat je met je skies een prachtige trektocht over het zeeijs kunt maken.

Hoewel het op Sakhalin op dit moment nog niet zo koud is, kan het weer elk moment omslaan. De winter beeldhouwt prachtige sculpturen in sneeuw en ijs.

Vaderland

Vanavond nog even heel erg lekker gegeten. Frank is een echte meester in het maken van sushi (je kunt hem boeken hoor!)

Gelukkig hebben ze in Nederland ook paarden, en wel een heleboel. Morgen terug de kou in, gauw naar m'n eigen paarden. Een week is kort en lang tegelijkertijd.

Broer Frank en schoonzusje Es zaten een week met me opgescheept. Enorm bedankt voor de hulp en gastvrijheid en dat we elkaar maar gauw weer opnieuw ontmoeten.

Gelukkig mag er in Nederland toch een hoop blijven staan, zoals het prachtig gerestaureerde gemeentehuis van Neerijnen.
Vandaag was een zonnige dag, zelfs warm, Holland op z'n best op een bijba-winterse dag.

Weer even in het land van 'Weg-wat-er-Staat', hoewel dat toch wel meevalt na al die jaren. Nederland ligt er groen en nat bij, het is goed om weer even op 'eigen' bodem te zijn.

De nieuwbouw

Het "Dream Team", de bouwers van het eerste uur: onder, v.l.n.r. Sergei en Peter; midden, v.l.n.r.: Yana, Olga, Laura, Natasha en Leonid; boven, v.l.n.r. Alla en Lena.

Laura, Leonid's vrouw, al even energiek en doortastend, in gesprek met Zena. De paarden hebben zich geen moment gestoord aan het voortdurende gehamer of het schrille gekrijs van de cirkelzaag. Belangstellend sloegen ze de bedrijvigheid gade, tevreden kauwend op een hapje hooi.

Leonid in actie: vraagbaak voor kleine probleempjes en voortdurend praktisch en innoverend bezig.

De laatste loodjes, hier en daar wat te lange schroeven afslijpen met de slijpschijf. De totale lengte van de stal bedraagt 30 meter. De boxen varieren iets, maar hebben een gemiddeld vloeroppervlak van 10 vierkante meter.

Met hulp van Leonid, een professionele meubemaker wiens droom het was om ooit eens een stal te bouwen, werd het allemaal veel mooier dan ik had kunnen denken.

Elk vrij moment en elke beschikbare roebel werd geinvesteerd in de realisatie, en we zijn er heel gelukkig mee.

In september 2008 besloten we onze bestaande stallen (8 boxen) uit te breiden en er nog 6 boxen bij te bouwen. Dat was flink aanpakken omdat tegelijkertijd 35 ton hooi opgeslagen moest worden en het erf ook nog winterklaar gemaakt moest worden. Met man en macht hebben we gewerkt en in oktober konden de eerste nieuwe paarden hun spiksplinter nieuwe boxen betreden.

Nog wat impressies

Naast Garry hebben we nog 9 honden. Vier daarvan weten hoe ze voor een hondenslee moeten lopen en dat kan handig zijn wanneer we materialen moeten vervoeren wanneer het erg glad is of veel sneeuw gevallen is. De honden helpen dan met het trekken van de hondenslede.

Dit is Garry, onze 6 -jaar oude Russische herder die alles nauwlettend in de gaten houdt. Hij is enorm waaks maar ondanks dat enorm lief voor met name kinderen.

Hij vind het heerlijk om te rennen en te spelen met de paarden.

Mijn merrie Astra (l), 7 jaar oud en mijn jonge hengst Strannik (r), nu anderhalf jaar. Onze paarden zijn goed aangepast aan het leven buiten. 's Zomers zijn ze dag en nacht buiten en 's winters gaan ze op stal. Wanneer we geen sneeuwstorm hebben of harde wind zijn ze overdag ook een paar uur buiten. Sneeuw vinden ze prachtig en liggen er vaak landurig in te rollen.

Soms wel moeilijk dat we hier zes maanden sneeuw kunnen hebben.

Onze dadja, erf en stallen liggen net even buiten Kristoforovka. Feitelijk zitten we midden in de natuur. Je zadelt je paard en rijdt zo via de wei het bos in. Het landschap is gevarieerd: riviertjes en beekjes, weilanden, moerassen en het ruigere heuvelland. Daar is het met name in het voorjaar wel oppassen met de beren. Een moederbeer met jongen kan erg gevaarlijk zijn en valt meestal direct aan wanneer je ze tegenkomt. Te paard heb je het voordeel dat je wat hoger zit en vrij snel weg bent, maar toch...

Paarden in Rusland

Zo'n 5 jaar geleden kwam ik op het eiland Sakhalin terecht. Sakhalin ligt in het Russische Verre Oosten, tussen Japan en Kamshatka in. Samen met Yana Manikayevo ben ik begonnen met het houden van paarden. Momenteel runnen we een boerderij met 15 paarden. Op de foto rijden Yana en Nick in onze manege.
Naast het houden van paarden geven we rijlessen en organiseren we meerdaagse-trektochten te paard. De natuur op Sakhalin is enorm gevarieerd, de flora en fauna uitbundig en landschappelijk is het er 's zomers en ' winters adembenemend mooi.
Paarden staan centraal in ons leven. Niets is mooier dan op een koude winternacht (-25 tot -30 Celsius) nog even door de stallen te lopen en in elke box een bussel hooi te gooien. En dan te luisteren naar het tevreden geknoers van de paarden die rustig en tevreden hun hapje hooi staan te vermalen. Of in de zomer, wanneer eindelijk half mei de sneeuw van het veld is verdwenen en de paarden weer 24-uur buiten staan, met een mok koffie in de vroege avond in de wei te zitten en te kijken hoe de paarden zich te goed doen aan het verse voorjaarsgras.

Het eerste gras en weer een hele dag buiten is voor de paarden en voor ons!) altijd weer een belevenis. Af en toe is het rodeo rijden wanneer Zena met alle vier in de lucht de winter eruit bokt en de zomer verwelkomt. Om het scherpe er af te krijgen, loungeren we dan maar eerst een kwartiertje, kan ze even haar gang gaan. Daarna even lekker doordraven onder het zadel en een goede galop en Zena is weer helemaal tevreden.
Olga is hier bezig met het longeren van Zena. Zena is een 8-jaar oude merrie met een goed karakter en af en toe wat nukken.
Nick vindt het geweldig om af en toe met de honden op het erf te spelen. Wanneer het in het voorjaar nog te glad is om buiten te rijden, kan hij rustig een halfuurtje over het erf rennen, rollen en dollen. De honden vinden het allemaal prachtig.
Dit voorjaar kon Nick even helemaal los op de grote wei voor het erf. Deze foto werd gemaakt in april, Nick dik, glanzend en in volle pracht.
Nick nog even in de wei.
's Winters ligt er gewoonlijk vanaf December tot Maart een goed pak sneeuw: ideaal om te sleeen. Op de foto zie je Nick ingespannen voor onze arreslee. Dit is overigens een orgineel trekharnas. Sleeen is geweldig, vooral als het sneeuwt of de sneeuw net gevallen is. Nick is ideaal voor het trekwerk: het is geweldig om te zien hoe zijn enorme lijf schijnbaar moeiteloos je voort trekt